17
27
28
29
Η αρραβωνιαστικιά μου: τόσο γαμημένα ρομαντικό!
Το πρωινό μου ήταν γεμάτο: πρόγευμα με τους κου-
μπάρους, υποδοχή των καλεσμένων που θα κατέφθαναν
στο ξενοδοχείο, συνεχής επικοινωνία με τη μητέρα και τις
αδερφές μου για να επιβεβαιώσουμε ξανά και ξανά τις θέ-
σεις στα τραπέζια, τις οδηγίες για το κέτερινγκ και τους
μουσικούς. Καταλαβαίνοντας την ανάγκη μου να κάνω ένα
αναθεματισμένο ντους και να ετοιμαστώ για τον γάμο μου,
ο Τζένσεν πήρε την πρωτοβουλία και παρέπεμψε τους
πάντες στο Κέντρο Επιχειρήσεων (την Έλενα, τη μητέρα
της Χάνα), η οποία με μεγάλη χαρά ανέθετε σε όλους ερ-
γασίες για όλη τη μέρα.
Μετά από ένα καυτό ντους, ένα άψογο ξύρισμα και
τρία φλιτζάνια καφέ, άκουσα ένα χτύπημα στην πόρτα του
δωματίου μου. Για μια στιγμή αναρωτήθηκα μήπως ήταν η
Χάνα, όμως συνειδητοποίησα ότι αυτό θα ήταν δυνατό μό-
νο αν είχε καταφέρει να ξεφύγει από την αδερφή της, τη
Λιβ, τη μητέρα της, τον Τζορτζ, τη Χλόη και τη Σάρα. Με
άλλα λόγια, απ’ την «Αγέλη», όπως αποκαλούσε ο Τζέν-
σεν όλους αυτούς, λες και επρόκειτο για μια συμμορία λιο-
νταριών. Αν με κάποιον τρόπο είχε κατορθώσει να κάνει
κάτι τέτοιο, τότε κάπου θα έπρεπε να υπήρχαν πτώματα,
και το τελευταίο πράγμα που θα μας απασχολούσε θα ή-
ταν μην τυχόν τη δω με τα μάτια μου πριν από την τελετή.
«Εγώ είμαι», άκουσα να λέει ο μελλοντικός κουνιάδος
μου.
Άνοιξα την πόρτα και ο Τζένσεν μπήκε στο δωμάτιό
μου. Ήταν ήδη ντυμένος. Και κούκλος. Είχαμε περάσει μα-
ζί ολόκληρη την προηγούμενη μέρα, αλλά μέσα στην τρέλα