12
29
30
31
«Γάμησέ τον…» Το είπε ψιθυριστά για να μην την ακούσει
η Λέλε.
Η Λέλε λάτρευε τις μοτοσικλέτες, τις γυναίκες, το ράγκμπι
και τον Μάρτιν Σκορσέζε. Όμως ξέραμε πολύ καλά ότι δεν της
άρεσε ν’ ακούει τη γυναίκα της να βρίζει στο σπίτι.
Έκρυψα το πρόσωπό μου στα διπλωμένα μπράτσα μου.
«Γιατί είναι τόσο μαλάκες οι άντρες, μαμά;»
Η λέξη «μαμά» απευθυνόταν και στις δύο, επειδή ήταν η
μόνη προσωνυμία στην οποία απαντούσαν και οι δύο. Στην
αρχή δημιουργούνταν μια μικρή σύγχυση –φώναζες τη μία και
απαντούσαν και οι δύο–, γι’ αυτό και μόλις έμαθα να μιλάω, η
Κολίν και η Λέσλι με άφησαν να τις φωνάζω Κόκο και Λέλε α-
ντί για
μαμά
.
«Είναι μαλάκες επειδή…» άρχισε να λέει η Κόκο κι ύστερα
σταμάτησε, δίστασε. «Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι
όλοι
μαλά-
κες, έτσι;»
Υπέθεσα ότι κοίταξε τη Λέλε ζητώντας επιβεβαίωση, επει-
δή όταν συνέχισε η φωνή της ακούστηκε πιο δυνατή: «Άσε που
και οι γυναίκες είναι μαλακισμένες πολλές φορές.»
Η Λέλε έσπευσε να τη βοηθήσει. «Αυτό που
μπορούμε
να
σου πούμε είναι ότι ο Μαρκ σίγουρα είναι μαλάκας και ότι μας
αιφνιδίασε όλους, έτσι δεν είναι;»
Στεναχωριόμουν για τις μαμάδες μου. Τον συμπαθούσαν
τον Μαρκ. Τους άρεσε το γεγονός ότι ήταν εξίσου κοντά στην
ηλικία τους όσο και στη δική μου. Εκτιμούσαν το εκλεπτυσμέ-
νο γούστο του στα κρασιά και ότι του άρεσε ο Μπομπ Ντίλαν
και ο Σαμ Κουκ. Όταν ήταν μαζί μου, ο Μαρκ συμπεριφερόταν
σαν να ήταν ακόμα εικοσάρης. Όταν ήταν μαζί τους, μεταμορ-
φωνόταν εύκολα στον κολλητό των δύο λεσβιών που είχαν
περάσει τα πενήντα. Αναρωτιόμουν ποια εκδοχή του εαυτού
