18
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
Η Ντεζ ήταν ντυμένη στα μαύρα απ’ την κορυφή ως τα νύ-
χια. Δηλαδή, περίπου. Μαύρο εφαρμοστό τζιν, μαύρο ζιβάγκο,
μαύρες μπότες από δέρμα φιδιού. Μια ζώνη με αγκράφα με νε-
κροκεφαλή ήταν περασμένη στο χαμηλοκάβαλο παντελόνι της,
κι ένα μαύρο κασκέτο με άλλη μια κεντημένη νεκροκεφαλή
έφτανε μέχρι λίγο πιο πάνω απ’ τα άψογα σχηματισμένα φρύ-
δια της.
Άρπαξα την κολλητή μου και τύλιξα γύρω της τα μπράτσα
μου, αναγκάζοντας τα χέρια της να κολλήσουν δίπλα στα
πλευρά της. «Ω, Θεέ μου! Πόσο μου έλειψες!» Μόνο τώρα που
την είχα εκεί μπροστά μου συνειδητοποιούσα πόσο μου είχε
λείψει.
«Θα με πνίξεις, Κόναν! Τι στο διάολο σε ταΐζουν εδώ μέσα;
Στεροειδή;» ρώτησε εκείνη, προσπαθώντας να ξεφύγει απ’ την
αγκαλιά μου.
Χαλάρωσα τα χέρια μου, συνειδητοποιώντας ότι την είχα
σφίξει τόσο δυνατά, που παραλίγο να της έλιωνα τα κόκαλα, κι
έκανα στο πλάι για να την αφήσω να περάσει μέσα στο σπίτι.
«Προς τι η αμφίεση τύπου
Επικίνδυνη Αποστολή
;»
«Ήρθα να σε απελευθερώσω.» Γύρισε και με κοίταξε άλλη
μια φορά με ένα χαμόγελο επιδοκιμασίας. «Ο τύπος σε θέλει
στην τρίχα, βλέπω… Για κοίτα την, με το μικροσκοπικό κόκκι-
νο φορεματάκι της, η κυρία Τσούλα Καρατσουλάκι!» Κι ύστε-
ρα, της ξέφυγε ένα επιφώνημα ανακούφισης, ενώ ταυτόχρονα
γούρλωνε τα μάτια. «Επιτέλους πηδήχτηκες κανονικά! Ομολό-
γησέ τα όλα!»
Ένιωσα το πρόσωπό μου να κοκκινίζει. «Τι; Όχι!»
«Ναι, καλά, Λέινι Τάλμποτ! Μην ξεχνάς με ποιον μιλάς. Νο-
μίζω ότι μπορώ να αναγνωρίσω την έκφραση που λέει
μόλις
πριν από λίγο γαμήθηκα
.»
Δεν υπήρχε τίποτα που να θέλω περισσότερο απ’ το να τα
ξεράσω όλα στην κολλητή μου, όμως έπρεπε να μιλήσω στον
