16
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
Ήταν άδικο. Εκείνος είχε προλάβει να πει ό,τι ήθελε, ενώ
εγώ όχι. Φυσικά, θα μπορούσα να είχα ανταποκριθεί στην ε-
ρωτική εξομολόγησή του τη στιγμή της κορύφωσης της ηδο-
νής μου, όμως εκείνη η κορύφωση υπήρξε τόσο έντονη που
δυσκολευόμουν ακόμα και να ανασάνω, πόσο μάλλον να αρ-
θρώσω κάτι που θα είχε έστω και το παραμικρό νόημα. Εξάλ-
λου, θεωρούσα ότι θα είχα στη διάθεσή μου άφθονο χρόνο αρ-
γότερα για να του εξηγήσω πώς ένιωθα. Εδώ που τα λέμε, του
είχα επιτρέψει να με φωνάζει Λέινι, για όνομα του Θεού! Τι δεν
κατάλαβε; Άσε που δεν ήθελα να νομίσει ότι του έλεγα αυτές
τις δύο θαυματουργές λεξούλες μόνο και μόνο επειδή μου τις
είχε πει κι εκείνος. Ήθελα να είχα τη δική μου στιγμή, μια στιγ-
μή αποκλειστικότητας που θα-του-το-φώναζα-από-την-ψηλό-
τερη-κορυφή-του-κόσμου για να μη χωράει καμία αμφιβολία
για την ειλικρίνειά μου, επειδή μια τέτοια δήλωση ήταν πολύ
σοβαρή υπόθεση. Όμως εγώ ένιωθα πανέτοιμη για να κάνω
αυτό το άλμα. Για κείνον, για μένα… για εμάς.
Και μετά εκείνος τα κατέστρεψε όλα μιλώντας σαν άντρας
των σπηλαίων. Μαλακίες.
Οι άντρες είναι μαλάκες.
Όμως τουλάχιστον εγώ μπορούσα να κάνω κάτι με τον
μαλάκα μου, επειδή δεν είχα τίποτα να χάσω αν του μιλούσα
στα ίσια. Θα τον ανάγκαζα να με ακούσει, είτε το ήθελε είτε ό-
χι. Θα μάθαινε ότι τον αγαπούσα και θα καταλάβαινε πόσο η-
λίθιος ήταν που με είχε διώξει με αυτόν τον τρόπο. Θα πήγαινα
λοιπόν στο χλιδάτο γραφειάκι του και θα απαιτούσα την προ-
σοχή του. Θα του έδινα να καταλάβει πόσο λανθασμένες υπο-
θέσεις είχε κάνει και ότι στο εξής καλά θα έκανε να μη βιάζεται
να βγάζει συμπεράσματα. Ήμουν μια γυναίκα που είχε θυσιά-
σει τα πάντα για να σώσει την ετοιμοθάνατη μητέρα της και
μια φωνή μέσα μου απαιτούσε να ακουστεί. Θα ήμουν πολύ η-
λίθια αν άφηνα να πάνε χαμένα όλα όσα είχα περάσει από τότε
που μπήκα στον κόσμο του Νόα Κρόφορντ.
