Basic HTML Version
19
27
28
29
δίπλα στο σώμα μου. «Θέλω τόσο πολύ να φιλήσω αυτά
τα σέξι θυμωμένα χείλη.»
Άνοιξα το στόμα μου για να μιλήσω, αλλά δεν μπόρε-
σα ν’ αρθρώσω λέξη.
Η Χλόη Μιλς, που να με πάρει ο διάολος.
«Εγώ σκίζομαι να σου χορεύω, κι εσένα ούτε καν σου
σηκώνεται;» Έσκυψε μπροστά γλείφοντας τον λαιμό μου,
χαμήλωσε τα μπούτια της και άρχισε να λικνίζεται πάνω απ’
τον πούτσο μου. «Κάπως καλύτερα τώρα<» είπε γελώ-
ντας σκανταλιάρικα, έχοντας κολλήσει το στόμα της στον
λαιμό μου. «
Έτσι
μπράβο...»
Το μυαλό μου κόντευε να εκραγεί από τα ανάμεικτα
συναισθήματα: ανακούφιση και θυμός, ταραχή και ντροπή.
Να λοιπόν που η Χλόη ήταν εδώ, στο Λας Βέγκας, και όχι
για σκι στο γαμημένο το Κάτσκιλ
−
και μάλιστα είχε έρθει
για να με βρει με δεμένα τα μάτια, ενώ εγώ περίμενα από
μια χορεύτρια να μου κάνει ό,τι ακριβώς μου είχε κάνει ε-
κείνη: να χορέψει επάνω μου, να τριφτεί στον πούτσο μου.
Για πρώτη φορά όμως κατάφερα να κάνω με τη Χλόη αυτό
που μπορούσα να κάνω σε όλες τις επαγγελματικές σχέ-
σεις μου:
να κρύψω την αυθόρμητη αντίδρασή μου μέχρι
να τη μεταμορφώσω σε μια αντίδραση που θα ήθελα εγώ
να έχω
.
Μέτρησα ως το δέκα και τη ρώτησα: «Όλο αυτό δηλα-
δή ήταν μια δοκιμασία;»
Έσκυψε ακόμα πιο κοντά μου και με φίλησε στον λοβό
του αυτιού. «Όχι.»
∆εν σκόπευα να δικαιολογηθώ γιατί βρισκόμουν στο
δωμάτιο. ∆εν είχα κάνει κάτι κακό. Κι όμως ένιωθα μέσα