14
27
28
29
πιο σκοτεινός από την κύρια αίθουσα. Οι τοίχοι είχαν την
ίδια βελούδινη μαύρη απόχρωση και τα μικροσκοπικά κρυ-
στάλλινα φώτα στον τοίχο φώτιζαν αχνά τον δρόμο που
έπρεπε να ακολουθήσω. Στη μία πλευρά του διαδρόμου υ-
πήρχαν πόρτες που είχαν επάνω τους ονόματα πλανητών:
Ερμής, Αφροδίτη, Γη< Στο τέλος του διαδρόμου, μπροστά
στην πόρτα που έγραφε Ποσειδώνας, δίστασα λίγο. Άραγε
ήταν ήδη μέσα εκεί κάποια κοπέλα; Θα υπήρχε για μένα μια
πολυθρόνα ή, ακόμα χειρότερα, ένα
κρεβάτι
;
Η πόρτα ήταν περίτεχνα στολισμένη και βαριά, σαν να
προερχόταν από κάποιο κάστρο ή, διάολε, από κάποιο
σκοτεινό υπόγειο μπουντρούμι σεξουαλικών βασανιστη-
ρίων.
Μαλάκα Μαξ
. Καθώς γύριζα το πόμολο, ένιωσα ένα
ρίγος. Αναστέναξα με ανακούφιση όταν διαπίστωσα ότι
δεν υπήρχε κανένας σιδερένιος σταυρός ούτε χειροπέδες
και ότι καμία κοπέλα δεν βρισκόταν ήδη εκεί. Μόνο μια με-
γάλη πολυθρόνα με ένα μικρό ασημένιο κουτί ακουμπι-
σμένο στο κέντρο της. Πάνω στο κουτί, δεμένη με μεταξω-
τή κόκκινη κορδέλα, μια λευκή κάρτα έγραφε με πεντακά-
θαρα γράμματα
Μπένετ Ράιαν
.
Τέλεια. Η Άγνωστη Χορεύτρια του Λας Βέγκας μπορεί
να ήξερε ήδη το όνομά μου, διάολε.
Μέσα στο κουτί υπήρχε ένα μαύρο σατέν μαντίλι με
δεμένες τις δύο άκρες του μεταξύ τους και μια ασημένια
κάρτα από χοντρό χαρτόνι που έγραφε με μαύρο μελάνι
Φόρεσέ το στα μάτια σου
.
∆ηλαδή για έναν
πριβέ
χορό έπρεπε να έχω δεμένα τα
μάτια; Τι νόημα είχε; Το γεγονός ότι δεν τον ήθελα σήμερα
δεν σήμαινε ότι δεν θυμόμουν από το παρελθόν πώς ήταν