7
29
30
31
ζωή μου, την υπερβολικά προβλέψιμη δουλειά μου, τη στερη-
μένη από αγάπη σχέση μου –στα είκοσι εφτά μου, ήμουν κιό-
λας εξαντλημένη. Η ζωή μου στο Σικάγο κατέρρευσε από το
ίδιο της το βάρος, σαν ένα άστρο, γι’ αυτό και αποφάσισα να
φύγω. Τα γιγάντια άστρα αφήνουν πίσω τους μαύρες τρύπες.
Τα μικρά άστρα αφήνουν πίσω τους λευκούς νάνους. Εγώ ά-
φηνα πίσω μου μόνο μια σκιά. Θα έπαιρνα μαζί μου όλο το φως
μου.
Ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω απ’ την αρχή σαν πύραυλος: να
ανεφοδιαστώ σε καύσιμα, να πάρω φωτιά και να διασχίσω
φλεγόμενη τον ουρανό.