25
29
30
31
Πήρα το χέρι του και το ακούμπησα ψηλά στον μηρό μου.
«Τον τελευταίο χρόνο έφτανα σε οργασμό μόνη μου.» Έφερα
τα δάχτυλά του στην άκρη του φορέματός μου και του ψιθύ-
ρισα: «Πιστεύεις ότι μπορείς να το αλλάξεις αυτό;»
Ένιωσα πάνω στα χείλη μου το χαμόγελό του όταν έσκυψε
και με ξαναφίλησε. «Δεν κάνεις πλάκα.»
Η ιδέα να δοθώ σ’ αυτόν τον άντρα, σ’ αυτή τη σκοτεινή
γωνιά με φόβιζε λίγο, όχι όμως αρκετά για να με κάνει ν’ αλλά-
ξω γνώμη. «Μιλάω σοβαρά.»
«Είσαι διάολος μού φαίνεται.»
«Κι όμως δεν είμαι.»
Τραβήχτηκε προς τα πίσω αρκετά για να με κοιτάξει στα
μάτια. Με περιεργάστηκε μέχρι που το βλέμμα του φωτίστηκε
απ’ το γνωστό παιχνιδιάρικο χαμόγελο. «Το γεγονός ότι δεν
ξέρεις τι εντύπωση δίνεις…»
Με γύρισε και πίεσε το μπροστινό μέρος του κορμιού μου
στον γυάλινο τοίχο ώστε να κοιτάζω απ’ τον εξώστη το πλήθος
των σωμάτων που λικνίζονταν κάτω. Ακριβώς μπροστά μου,
τα στροβοσκοπικά φώτα έριχναν τις ρυθμικές ασημένιες ακτί-
νες τους σε όλο το κλαμπ, φωτίζοντας κάτω την πίστα και ου-
σιαστικά κρύβοντάς μας στο σκοτάδι του επάνω ορόφου. Από
το σύστημα εξαερισμού άρχισε να βγαίνει καπνός προς την
πίστα, τυλίγοντας έως τους ώμους τα κορμιά που χόρευαν. Οι
κινήσεις τους δημιουργούσαν ένα κύμα στην επιφάνεια.
Με τα δάχτυλά του ο ξένος μου έπαιζε με την άκρη του
φορέματός μου. Έπειτα το ανασήκωσε, πέρασε το χέρι του κά-
τω απ’ το εσώρουχό μου, το κατέβασε στον κώλο μου και προ-
χώρησε ανάμεσα στα πόδια μου στο σημείο όπου τον ποθούσα
περισσότερο από οπουδήποτε. Το γεγονός ότι στεκόμουν έτσι
εκτεθειμένη δεν μου προκάλεσε καμία ντροπή καθώς τεντω-