Basic HTML Version
26
Τα γέλια της με έκαναν να προσέξω και πάλι τα κόκκινα χείλη
της καθώς τα σούφρωνε παιχνιδιάρικα. «Είναι λίγο φτιαγμένος ο
Μπένετ;»
«Ο Μπένετ είναι πολύ φτιαγμένος», είπα, τραβώντας την ανά-
μεσα στα πόδια μου και φιλώντας την καμπύλη του αυτιού της. Ήθε-
λα να είμαι υπομονετικός και να την αφήσω να απολαύσει αυτή τη
βραδιά, αλλά η υπομονή δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου. «Ο Μπένετ
θέλει να δει τη Χλόη γυμνή να του τον παίζει.»
Χαχανίζοντας απομακρύνθηκε, γύρισε στο μπαρ και πέρασε το
χέρι της κάτω από το μπράτσο της Σάρας.
Η Τζούλια έβαλε το χέρι της στον ώμο μου, ρίχνοντας μια γρή-
γορη ματιά πίσω της για να βεβαιωθεί ότι δεν μας άκουγε η Χλόη.
«Καλά τα κατάφερες.»
Ένιωθα άβολα να συζητάω προσωπικά θέματα με οποιονδήπο-
τε εκτός από κάνα δυο ανθρώπους στη ζωή μου, κι αυτή η ιδιαίτερα
προσωπική συζήτηση ήταν κάτι που σίγουρα δεν ήθελα να κάνω με
μια ξένη. Από την άλλη όμως, η Τζούλια είχε κάνει προσπάθεια για
να με βρει για χάρη της Χλόης. Αυτό σίγουρα χρειαζόταν αρχίδια.
«Ευχαριστώ για το τηλεφώνημα», είπα. «Θέλω όμως να ξέρεις
ότι θα ερχόμουν ούτως ή άλλως. Δεν άντεχα να είμαι μακριά της.»
Η Τζούλια ήπιε μια γουλιά μπίρα. «Σκέφτηκα ότι αν της έμοιαζες
έστω κι ελάχιστα, θα ετοιμαζόσουν για άλλον έναν γύρο. Τηλεφώ-
νησα επειδή ήθελα να έχεις αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να έρθεις
και να είσαι ο συνηθισμένος σου εαυτός, δηλαδή ένα κάθαρμα.»
«Δεν ήμουν και τόσο μεγάλο κάθαρμα», είπα σμίγοντας τα
φρύδια για να το σκεφτώ καλύτερα. «Δεν νομίζω.»
«Εγώ είμαι σίγουρη», είπε η Τζούλια ενώνοντας τις λέξεις της.
«Είσαι η προσωποποίηση του συμβιβασμού.»
Αγνοώντας την, ύψωσα το κοριτσίστικο ποτό μου και το στράγ-
γιξα.