9
κούνια που στο παρελθόν θεωρούσα ότι ήταν για το τσίρκο,
απλώς για να μπορέσω να πλησιάσω στο ύψος των ματιών
του. Ακόμα κι έτσι όμως, ήμουν και πάλι αναγκασμένη να γέρ-
νω προς τα πίσω το κεφάλι, κάτι το οποίο ο ίδιος προφανώς
απολάμβανε. Τα καστανά μάτια του άστραφταν.
«Είχα ένα φριχτό πρωινό. Δεν θα ξανασυμβεί», είπα, δια-
πιστώνοντας με ανακούφιση ότι η φωνή μου ακουγόταν στα-
θερή. Ποτέ δεν είχα αργήσει, ούτε μία φορά, αυτό όμως δεν τον
εμπόδισε να το κάνει θέμα την πρώτη φορά που συνέβη. Κα-
τάφερα να τον προσπεράσω, κρέμασα την τσάντα και το παλ-
τό μου στην ντουλάπα μου και άνοιξα τον υπολογιστή μου.
Προσπαθούσα να συμπεριφέρομαι σαν να μη στεκόταν στο
κατώφλι της πόρτας μου, παρακολουθώντας την κάθε μου κί-
νηση.
«Το "φριχτό πρωινό" θα μπορούσε πολύ εύστοχα να περι-
γράψει και αυτό που χρειάστηκε να αντιμετωπίσω εγώ λόγω
της απουσίας σας. Μίλησα ο ίδιος με τον Άλεξ Σάφερ για να τον
καλμάρω επειδή δεν έλαβε τα υπογεγραμμένα συμβόλαια την
ώρα που του είχαμε υποσχεθεί: στις εννιά π.μ., ώρα Ανατολι-
κής Ακτής. Αναγκάστηκα να τηλεφωνήσω στη Μαντλίν Μπο-
μόν για να την ενημερώσω ότι έχουμε την πρόθεση να προχω-
ρήσουμε με την πρόταση που της υποβάλαμε γραπτώς. Με άλ-
λα λόγια, σήμερα το πρωί έκανα και τη δική σας δουλειά και τη
δική μου. Είμαι σίγουρος ότι ακόμα κι αν είχατε ένα "φριχτό
πρωινό", θα μπορούσατε να τα καταφέρετε να είστε εδώ στις
οχτώ. Μερικοί από εμάς ξυπνάμε και αρχίζουμε να δουλεύουμε
πριν από τις δέκα.»
Σήκωσα τα μάτια και συνάντησα ένα βλέμμα που πετούσε
σπίθες, εντελώς επιθετικό, ενώ τα χέρια του ήταν σταυρωμένα
πάνω απ’ το πλατύ του στέρνο –κι όλα αυτά επειδή είχα αργή-