Basic HTML Version
23
Αντί γι’ απάντηση, βόγκηξα. Οι βίαιες ωθήσεις του με πίε-
ζαν όλο και περισσότερο πάνω στο γυαλί και δεν με άφηναν να
αρθρώσω λέξη.
«Πες το. Θέλεις να χύσεις, δεσποινίς Μιλς; Απάντησέ μου,
αλλιώς θα σταματήσω και θα σε βάλω να μου τον γλείψεις»,
είπε συριχτά, μπαίνοντας όλο και πιο βαθιά μέσα μου με κάθε
του ώθηση.
Το κομμάτι του εαυτού μου που τον μισούσε διαλυόταν
σαν τη ζάχαρη πάνω στη γλώσσα μου, ενώ το κομμάτι του ε-
αυτού μου που επιθυμούσε όλα όσα εκείνος είχε να μου δώσει
συνεχώς φούντωνε, καυτό και απαιτητικό.
«Δεν έχεις παρά να μου το ζητήσεις.» Έσκυψε μπροστά,
ρούφη ξε τον λοβό του αυτιού μου ανάμεσα στα χείλη του κι
ύστερα μου έδωσε μια δυνατή δαγκωματιά. «Σου υπόσχομαι
ότι θα σ’ το δώσω.»
«Παρακαλώ…» είπα, κλείνοντας τα μάτια για να κρατήσω
μακριά οτιδήποτε άλλο και απλώς να τον νιώσω. «Παρακαλώ.
Ναι...»
Με εξερεύνησε με το χέρι του, χαϊδεύοντας με τα δάχτυλά
του την κλειτορίδα μου με την τέλεια πίεση, τον τέλειο ρυθμό.
Ένιωθα το χαμόγελό του στο πίσω μέρος του λαιμού μου και,
όταν άνοιξε το στόμα του και πίεσε τα δόντια του στην επιδερ-
μίδα μου, έλιωσα. Η θερμότητα απλώθηκε προς τα κάτω στη
σπονδυλική μου στήλη, τύλιξε τους γοφούς μου, έφτασε ανάμε-
σα στα μπούτια μου, και με έσπρωξε απότομα προς τα πίσω,
πάνω του. Οι παλάμες μου κόλλησαν πάνω στο τζάμι, ολόκληρο
το κορμί μου έτρεμε από τον οργασμό που με κατέκλυζε, κόβο-
ντάς μου την ανάσα. Όταν τελικά ηρέμησα, εκείνος τραβήχτηκε
και με γύρισε για να τον αντικρίσω, σκύβοντας το κεφάλι του
για να ρουφήξει τον λαιμό, το σαγόνι, το κάτω χείλι μου.