Basic HTML Version
21
αστράγαλους, έπιασε τον πούτσο του και έκανε ένα βήμα
μπροστά, μπαίνοντας ορμητικά βαθιά μέσα μου.
Δεν με πτόησε ούτε καν το δυνατό μουγκρητό μου –η αί-
σθηση αυτού του άντρα ήταν ό,τι καλύτερο υπήρχε στον κόσμο.
«Τι τρέχει;» σφύριξε μέσα από τα σφιγμένα δόντια του, με
τους γοφούς του να χτυπάνε πάνω στα μπούτια μου, οδηγώ-
ντας τον πούτσο του βαθιά μέσα μου. «Δεν σ’ έχουν ξαναγαμή-
σει έτσι; Δεν θα ήσουν τέτοια καυλιάρα αν σε γαμούσαν όπως
πρέπει.»
Ποιος νόμιζε ότι ήταν; Και γιατί διάβολε με ερέθιζε τόσο το
γεγονός ότι είχε δίκιο; Δεν είχα κάνει ποτέ σεξ οπουδήποτε αλ-
λού παρά μόνο σε κρεβάτι και ποτέ δεν είχα νιώσει έτσι.»
«Έχω περάσει και καλύτερα!» τον προκάλεσα.
Γέλασε –ένα βουβό περιπαιχτικό γέλιο. «Κοίταξέ με…»
«Όχι.»
Τραβήχτηκε τη στιγμή ακριβώς που κόντευα να χύσω.
Στην αρχή νόμισα ότι θα με άφηνε έτσι, μέχρι που με άρπαξε
απ’ τα μπράτσα και με τράβηξε απ’ το τραπέζι. Τα χείλη και η
γλώσσα του πίεζαν τα δικά μου.
«
Κοίταξέ με
», είπε ξανά. Τώρα πια που δεν ήταν μέσα μου,
μπόρεσα να τον κοιτάξω. Ανοιγόκλεισε μια φορά τα μάτια του
–αργά, με τις μακριές μαύρες βλεφαρίδες του σχεδόν να αγγί-
ζουν το μάγουλό του και είπε: «Ζήτα μου να σε κάνω να χύσεις.»
Το ύφος του ήταν εντελώς λάθος. Ακούστηκε σχεδόν σαν
ερώτηση, τα λόγια του όμως του ταίριαζαν απόλυτα –λόγια
ενός τέλειου καθάρματος. Ήθελα να με κάνει να χύσω. Περισ-
σότερο από οτιδήποτε. Όμως να πέσει φωτιά να με κάψει αν
του ζητούσα ποτέ κάτι τέτοιο.
Χαμήλωσα τον τόνο της φωνής μου και τον κοίταξα. «Εί-
στε ένας μαλάκας, κύριε Ράιαν…»