Basic HTML Version
28
27
28
29
Όμως εκείνη απομάκρυνε το χέρι της και πήγε να πά-
ρει απ’ τη γωνία το κιλοτάκι της. Φρίκαρα.
«Μα τι κάνεις;» είπα με βραχνή φωνή.
Έδεσε τις λεπτεπίλεπτες σατέν κορδέλες στα λαγόνια
της, πήρε μια ρόμπα που ήταν κρεμασμένη στον τοίχο, την
έριξε πάνω της και χαμογελώντας μού είπε: «Όλα καλά;»
Την κοίταξα απορημένος λέγοντάς της: «Καλά, είσαι
σοβαρή
;»
Με πλησίασε ξανά, έφερε το αριστερό μου χέρι στο
στόμα της, γλίστρησε ανάμεσα στα δόντια της το δάχτυλο
όπου σύντομα θα φορούσα τη βέρα μου και μετά το έ-
σπρωξε ακόμα πιο βαθιά, γλείφοντάς το με την απαλή της
γλώσσα. Ύστερα το ελευθέρωσε και κλείνοντάς μου το
μάτι ψιθύρισε: «Είμαι σοβαρή.»
Τα χέρια μου έτρεμαν από την ένταση, ο πούτσος μου
παλλόταν αντανακλαστικά στη φευγαλέα αίσθηση των χει-
λιών της γύρω απ’ το δάχτυλό μου. «Ε, λοιπόν, όχι!
∆εν
είναι όλα καλά, Χλόη. Καθόλου καλά μάλιστα.»
«Εγώ πάντως είμαι πολύ καλά», είπε εκείνη χαμογε-
λώντας γλυκά. «Αισθάνομαι
τέλεια
. Ελπίζω ν’ απολαύσεις
και το υπόλοιπο πάρτι σου.»
Έγειρα προς τον τοίχο και την παρακολούθησα να
σφίγγει τη ρόμπα γύρω απ’ τη μέση της. Ένιωθα το δέρμα
μου καυτό, μουδιασμένο, να καίγεται απ’ τον πυρετό. Εκεί-
νη, όση ώρα ντυνόταν, με παρακολουθούσε, απολαμβά-
νοντας την ένταση του πόθου μου.
Κατέβαλα γενναίες προσπάθειες για να τον κρύψω και
αποφάσισα να προσποιηθώ ότι ήμουν μια χαρά. Αν έβαζα
τις φωνές, το μόνο που θα κατάφερνα θα ήταν να αυξήσω