Page 17 - 69015-amartia

Basic HTML Version

21
27
28
29
ανακούφιση επειδή βρισκόταν εκεί μαζί μου η Χλόη κι όχι
κάποια άγνωστη που θα μου χόρευε καθισμένη επάνω
μου. Η αδρεναλίνη άρχισε να κυλάει ορμητικά στις φλέβες
μου. «Εδώ μέσα μπορείτε να με πηδήξετε ελεύθερα, δε-
σποινίς Μιλς!»
Έσκυψε μπροστά και μου έγλειψε το πιγούνι. «Χμ<
∆εν είναι κακή ιδέα. Μήπως θέλετε, έτσι για την όρεξη, να
απολαύσετε ακόμα έναν χορό;»
Έγνεψα καταφατικά κι αναστέναξα καθώς μου έβγαλε
το μαντίλι και με άφηνε να απολαύσω την<
αμφίεσή
της.
Φορούσε ένα λεπτεπίλεπτο σουτιέν που έδενε με μικρές
σατέν τιράντες στους ώμους της. Φαινόταν ότι ολόκληρο
ήταν φτιαγμένο από πολύτιμες πέτρες που τις συγκρατού-
σε στη θέση τους ένα λεπτεπίλεπτο κομμάτι μετάξι. Το κι-
λοτάκι της ήταν εξίσου λεπτεπίλεπτο και ακόμα πιο εντυ-
πωσιακό. Οι μικροί σατέν φιόγκοι στο πλάι μού υπενθύμι-
ζαν ότι μάλλον δεν θα έπρεπε να το καταστρέψω.
Χαϊδεύοντας με το ένα της δάχτυλο το κορμί της, ψι-
θύρισε: «Σ’ αρέσουν τα καινούρια μου εσώρουχα;»
Κοίταξα τα πολύ μικρά κοσμήματα που στόλιζαν το
δέρμα της στραφταλίζοντας σαν καταπράσινα διάφανα
διαμάντια. Η Χλόη έμοιαζε με έργο τέχνης. «Ωραία είναι...»
μουρμούρισα σκύβοντας μπροστά για να τη φιλήσω ανά-
μεσα στα βυζιά της. «Για μια ώρα ανάγκης.»
«Θέλεις να μ’ αγγίξεις;»
Έγνεψα ξανά καταφατικά, σήκωσα το βλέμμα μου στο
πρόσωπό της κι ένιωσα τα μάτια μου να σκοτεινιάζουν
όταν την είδα να με κοιτάζει με πόθο και με κάποια ανα-
σφάλεια.