Basic HTML Version
16
27
28
29
τια μου. Ήδη σχεδίαζα πώς θα έπαιρνα την εκδίκησή μου
απ’ τον Μαξ. Με ήξερε περισσότερα χρόνια από οποιον-
δήποτε άλλο, αν εξαιρέσουμε την οικογένειά μου, και γνώ-
ριζε πολύ καλά πόσο μεγάλη σημασία είχαν για μένα η
εμπιστοσύνη και ο έλεγχος των καταστάσεων. Και τώρα
μου ζητούσε να έρθω σ’ αυτό το δωμάτιο και να δέσω τα
μάτια μου χωρίς να ξέρω τι θα συμβεί; Ήταν πραγματικά
μεγάλο
αρχίδι
.
Έγειρα πίσω στον τοίχο και περίμενα βυθισμένος σε
μια εκνευριστική απομόνωση. Τα αυτιά μου διέκριναν ή-
χους που δεν είχαν αντιληφθεί ως τότε: την υπόκωφη
ρυθμική μουσική από τα άλλα δωμάτια, τον διακριτικό με-
ταλλικό ήχο από πόρτες που ανοιγόκλειναν. Τότε άκουσα
το πόμολο του δικού μου δωματίου να γυρίζει και την πόρ-
τα να ανοίγει με τον απαλό ήχο του ξύλου που γλιστράει
πάνω σε χαλί.
Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει ξέφρενα.
Μόλις μύρισα το άγνωστο άρωμα, ένιωσα την πλάτη
μου να σφίγγεται σαν πέτρα από τη δυσφορία. ∆εν γνώρι-
ζα τίποτα για την άγνωστη γυναίκα που είχε μπει στο δω-
μάτιο εκτός από το άρωμά της. Με δαιμόνιζε που δεν
μπορούσα να δω τι με περίμενε. Εκείνη έκανε κάτι κοντά
στον τοίχο: άκουσα ένα σύρσιμο, ένα διακριτικό κλικ και
αμέσως μετά μια απαλή, ρυθμική μουσική πλημμύρισε τον
χώρο.
Ζεστά, τρυφερά χέρια με έπιασαν απ’ τους καρπούς
και ήρεμα, αλλά πολύ επιδέξια, οδήγησαν τα δικά μου χέ-
ρια να πέσουν στο πλάι.
∆εν επιτρέπονταν τα αγγίγματα;
Κανένα πρόβλημα.